Kościół strzeże słowa Bożego i nieomylnie je wyjaśnia

Kościół strzeże słowa Bożego i nieomylnie je wyjaśnia

Wszyscy szukamy prawdy, a jednak w wielu sprawach mamy odmienne zdania, zupełnie sobie przeciwne. W wątpliwościach pytamy ludzi lepiej znających te sprawy. Poszukiwaniu i odkrywaniu prawdy o świecie i o sprawach życia na ziemi poświęcają wiele czasu uczeni, specjaliści różnych dziedzin wiedzy.
Obok wiedzy i prawdy, które człowiek może odkryć własnym rozumem, istnieje prawda, jaką objawia tylko Bóg. Objawienie Boże przekazuje nam sam Bóg poprzez słowo. To słowo Boże, przyjmowane przez ludzi w różnych czasach, może być błędnie rozumiane. U kogo mamy szukać pomocy w rozumieniu słowa Bożego ? Kto nam je wyjaśni bez błędu ?

Kościół troszczy się o słowo Boże

Po zesłaniu Ducha Świętego i po rozejściu się Apostołów z Jerozolimy, Kościół Boży głosi Dobrą Nowinę o zbawieniu w Jezusie Chrystusie całemu ówczesnemu światu. Kościołowi bowiem powierzył Chrystus troskę o to, aby słowo Boże było zachowane i przekazywane ludziom.
Dzięki głoszeniu słowa Bożego zwolenników Ewangelii było coraz więcej, „a Pan przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia” (Dz 2, 47). Trwali oni w nauce apostolskiej, umacniając się wzajemnie w wierze słowem i przykładem życia. Starali się być wierni zachęcie św. Pawła skierowanej do Kolosan : „Słowo Chrystusa niech w was przebywa z (całym swym) bogactwem : z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie” (Kol 3, 16). Chrześcijanie umacniali się słowem Chrystusa przede wszystkim na Zgromadzeniach eucharystycznych.
Nad nauczaniem we wspólnotach zwanych gminami chrześcijańskimi czuwali Apostołowie i ustanowieni przez nich zwierzchnicy. Dbali oni o to, by nauczanie w każdej gminie było zgodne z Ewangelią. Oto jak np. św. Paweł upominał przełożonych Kościoła efeskiego :
„Uważajcie na samych siebie i na całe stado, nad którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów” (Dz 20, 28-30). Przełożeni Kościoła mają w szczególny sposób troszczyć się o słowo Boże oraz o to, by chrześcijanie nie dawali posłuchu ludziom usiłującym przewrotnie lub niewłaściwie tłumaczyć słowo Boże. Dlatego to w Kościele pierwotnym, w razie wątpliwości co do wiary i co do zasad życia chrześcijańskiego, wierni szukali rady u Apostołów. Tak było np. w roku 49/50, kiedy to Kolegium Apostołów w Jerozolimie, pod przewodnictwem Piotra, rozstrzygnęło spór między wiernymi pochodzenia żydowskiego, a wiernymi pochodzenia greckiego. Apostołowie z Piotrem wydali orzeczenie powołując się na Ducha Świętego : „Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my…” (Dz 15, 28).
W ten sposób zaczęły się wypełniać słowa Chrystusa wypowiedziane w Wieczerniku do Piotra : ,,Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci” (Łk 22, 31).

Kościół nieomylnie wyjaśnia słowo Boże

Chrystus powiedział, że będzie przebywał w Kościele ,,aż do skończenia świata” (Mt 28, 20), a więc nawet po śmierci Piotra i Apostołów. I słowa dotrzymał. Przebywa bowiem wciąż w Kościele i przemawia przez następców Piotra i Apostołów. Następcą Piotra jest każdy papież, następcami Apostołów są biskupi. Oni właśnie są w Kościele najwyższą władzą nauczycielską. Tworzą Urząd Nauczycielski Kościoła. Biskupi, wraz ze święceniami zwanymi sakrą biskupią, otrzymują udział w Urzędzie Nauczycielskim Chrystusa w Kościele. Wykonują go w łączności z całym kolegium biskupów, któremu przewodniczy papież. Do spełnienia tego zadania Chrystus udziela Ducha Świętego Apostołom i ich następcom (por. J 14, 17-26).
Biskupi, oświeceni przez Ducha Świętego, przekazują naukę Chrystusa. Jeśli jednomyślnie i w łączności z papieżem nauczają o sprawach wiary i moralności, głoszą wtedy nieomylnie naukę Chrystusa. Jest to zwyczajne nauczanie Kościoła.
Nieomylne są również uroczyste orzeczenia biskupów na zwołanym przez papieża soborze powszechnym. Nieomylny jest także z mocy swego urzędu sam papież, kiedy w uroczysty i rozstrzygający sposób naucza wszystkich wiernych o prawdzie i o życiu chrześcijańskim. To nauczanie soborów i papieży możemy nazwać nauczaniem nadzwyczajnym.
Prawdy objawione, które Urząd Nauczycielski Kościoła w sposób nieomylny podaje do wierzenia, nazywamy dogmatami.
Tak więc Chrystus mocą Ducha Świętego, przez Urząd Nauczycielski, podtrzymuje w Kościele nienaruszony skarb wiary.
Jak i gdzie przemawia do nas Urząd Nauczycielski Kościoła ? Papieże przemawiają przez swoje listy okólne zwane encyklikami, które pouczają cały Kościół. Biskupi przemawiają przez listy pasterskie do swoich diecezjan, kierują także całym nauczaniem religijnym w diecezji.
Chrystus przez Ducha Świętego działa też we wszystkich wiernych. Oni także mogą utwierdzać innych w wierze, zarówno przykładem życia, jak i słowem mówionym czy pisanym. Szczególne zadanie w kształtowaniu i utwierdzaniu wiary mają rodzice wobec swoich dzieci.

Wszyscy wierni uczestniczą w zadaniu umacniania wiary tylko w łączności z Urzędem Nauczycielskim Kościoła. Pamiętając o słowach Chrystusa : „Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi” (Łk 10, 16), chrześcijanie wierzą w prawdy, które nieomylny Urząd Nauczycielski Kościoła do wierzenia podaje. Posłusznie z miłością poddają się wskazaniom Ojca św. i biskupów.

Jak odpowiem Bogu ?

Na drogę do Boga wprowadza mnie słowo Boże tak rozumiane, jak je Bóg objawia. Właściwe zrozumienie treści słowa Bożego mogę posiadać tylko dzięki Nauczycielskiemu Urzędowi Kościoła, który z całą powagą tłumaczy i wyjaśnia treść Bożego Objawienia. Bez tego urzędu nie wiedziałbym z całą pewnością, co czynić, by w pełni uczestniczyć w zbawieniu. Mając to w świadomości, posłusznie przyjmę naukę Kościoła. W szukaniu Boga będę polegał nie na własnym rozumieniu słowa Bożego, lecz na wyjaśnieniu, które podaje Kościół pewnie i bezbłędnie.

Pomodlę się :

„Wskaż mi drogę swoją, Panie, prowadź ścieżką Twą,
Bo zło czyha na bezdrożach, wyrwij z jego rąk” (Psalm 26).

■    Pomyśl:

1.    Kto nauczał Ewangelii w Kościele pierwotnym ?
2.    Kto czuwał nad zgodnością nauczania kościelnego z Ewangelią ?
3.    Komu zlecili Apostołowie troskę o nauczanie zgodne z Ewangelią ?
4.    Kto w Kościele nieomylnie tłumaczy słowo Boże ?
5.    Jaka powinna być postawa chrześcijanina wobec Urzędu Nauczycielskiego Kościoła ?

■    Zapamiętaj:

63.    Kto w Kościele nieomylnie wyjaśnia słowo Boże ?
W Kościele nieomylnie wyjaśnia słowo Boże Ojciec św. powagą swego urzędu, sobory powszechne i biskupi, gdy jednomyślnie nauczają.

64.    Dlaczego Kościół może strzec słowa Bożego i bezbłędnie je wyjaśniać ?
Kościół może strzec słowa Bożego i bezbłędnie je wyjaśniać, ponieważ działa mocą Chrystusa i jest oświecony przez Ducha Świętego.

■    Zadanie :

1.    Przeczytaj z Dziejów Apostolskich rozdz. 15 o Soborze Jerozolimskim.
2.    Sprawdź, kto zapewnia cię, że twój katechizm i inne książki religijne nie zawierają błędu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *