Zdarzają się nam nieraz myśli, słowa i czyny, które uważamy za złe. Ukrywamy je. Wstydzimy się ich. Czujemy się winni. Prosimy o przebaczenie Boga i ludzi. Modlimy się z Psalmistą :
„Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość…
Uznaję bowiem moją nieprawość”
(Ps 50, 3. 7).
Zdajemy sobie sprawę, że grzechy oddalają nas od Boga. Dlatego na początku Zgromadzenia eucharystycznego kapłan wzywa zebranych do pokuty następującymi słowami :
„Przeprośmy Boga za nasze grzechy, abyśmy mogli godnie odprawić Najświętszą Ofiarę”. Po krótkim milczeniu wszyscy wyznają swoje grzechy :
„Spowiadam się Bogu Wszechmogącemu i wam bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem”.
W tych słowach wszyscy oczekują od Boga przebaczenia. Pragnie go każdy człowiek, który zgrzeszył. Czy Bóg się ulituje i przebaczy ? Czy przywróci do wspólnoty i zbawi ? Skąd o tym wiemy ?
Nadzieja Zbawienia
Na pytanie dręczące grzeszników odpowiada Bóg w biblijnym opowiadaniu o raju : „Pan Bóg rzekł do węża: Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę ; pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej ; ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę” (Rdz 3, 15).
Słowa te są pierwszą „Dobrą Nowiną” o naszym zbawieniu. Odnosi się ona do wszystkich ludzi. Bóg zapowiada w niej walkę z szatanem i ostateczne zwycięstwo nad nim. W tej walce szatan (ukazany jako wąż) będzie ludziom szkodził. Zwycięstwa jego będą jednak niewielkie, bo zrani tylko „piętę”. Ostatecznie rodzaj ludzki zwycięży. Wyraża to Pismo św. słowami „zmiażdży głowę” — szatana. Ostateczny triumf należy więc do człowieka.
Św. Paweł wyjaśnia pełne znaczenie pierwszej „Dobrej Nowiny”. Człowiek zwycięży jedynie przez Jezusa Chrystusa. Jezus Chrystus jako Głowa ludzkości odniósł zwycięstwo nad szatanem. Paweł nazywa Chrystusa „drugim Adamem”, bo jak „pierwszy Adam” przyniósł na ziemię nieposłuszeństwo, grzech, śmierć i karę, tak „drugi Adam” przyniósł łaskę, posłuszeństwo, sprawiedliwość i życie (por. 1 Kor 15, 20-22. 45-49). Naprawił to, co tamten zepsuł. Dokonał tego dzieła przez doskonałe posłuszeństwo Bogu. Chrystus uczy nas, jak należy pełnić wolę Bożą, a nie swoją, jak się odnosić do świata i do innych ludzi. Toteż św. Paweł nazywa Jezusa Chrystusa „Nowym Człowiekiem”, a Jego dzieło odnowieniem wszystkiego (Ef 1, 10), czyli „nowym stworzeniem” (2 Kor 5, 17).
Tak więc zapowiedź dana w raju zawiera obietnicę przyjścia Zbawiciela. Nazywa się ją dlatego pierwszą „Ewangelią”, czyli pierwszą „Dobrą Nowiną” o odkupieniu. Tę „Dobrą Nowinę” przekazywali sobie ludzie z pokolenia na pokolenie, aż się spełniła w Jezusie Chrystusie.
Maryja jest Matką Zbawiciela
Księga Rodzaju w obietnicy zbawienia wymienia Niewiastę. Jak św. Paweł wskazał nam na Chrystusa jako obiecanego Zbawiciela, tak Kościół widzi w Niewieście Maryję, Matkę Zbawiciela. Kościół wierzy, że Maryja od pierwszej chwili swego istnienia jest wolna od grzechu pierworodnego, czyli Niepokalanie Poczęta. Nigdy nie popełniła żadnego grzechu i nigdy nie była pod mocą szatana. Bóg obdarzył Ją najwyższą przyjaźnią, czyli życiem Bożym i najwyższą godnością Bogarodzicy.
Pierwsza „Dobra Nowina” o naszym zbawieniu doszła do nas dzięki wierze Izraelitów. Bóg tę pierwszą „Dobrą Nowinę” o zbawieniu głosi nam, gdy czytamy w Piśmie św. o danej w raju obietnicy. Dokonuje tego przede wszystkim w 10 niedzielę zwyczajną (rok B) podczas Zgromadzenia Eucharystycznego. Wtedy Bóg w sposób uroczysty przypomina zebranemu ludowi pierwszą Dobrą Nowinę o zbawieniu. Ożywia ona wiarę i nadzieję w nasze ostateczne zwycięstwo z Chrystusem nad szatanem i grzechem.
Jak odpowiem Bogu ?
Podobnie jak wszyscy ludzie, odczuwam potrzebę Bożego przebaczenia i zbawienia. Z ufnością mogę się zwrócić do Boga, tak jak to czyni lud po wysłuchaniu pierwszej „Dobrej Nowiny” o zbawieniu :
„W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza…
U Pana bowiem jest łaskawość I obfite u Niego odkupienie”
(Ps 129, 5a-7b).
W sobotę wieczorem przygotowując się do uczestniczenia w niedzielnej Mszy św. zrobię rachunek sumienia z całego tygodnia. Pomyślę, za co powinienem Pana Boga przeprosić.
■ Pomyśl:
1. Do czego wzywa nas kapłan na początku Zgromadzenia Eucharystycznego ? — W jakim celu to czyni ?
2. O czym mówi pierwsza „Dobra Nowina” ?
3. Jak św. Paweł wyjaśnia pierwszą „Dobrą Nowinę” ?
4. Dlaczego Najśw. Maryję Pannę nazywamy Niepokalanie Poczętą ?
■ Zapamiętaj:
27. Co Bóg zapowiedział ludziom w pierwszej „Dobrej Nowinie” ?
Bóg zapowiedział ludziom w pierwszej „Dobrej Nowinie” walkę z szatanem i zwycięstwo nad nim.
28. Kto odniósł zwycięstwo nad szatanem ? Zwycięstwo nad szatanem odniósł Jezus Chrystus, „drugi Adam”.
■ Zadanie :
1. Dowiedz się, kiedy obchodzimy uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najśw. Maryi Panny.
2. O czym powinieneś pamiętać, gdy zniechęcasz się w walce ze złem ?
